BESMELE NEDİR? E=MC2

Selam insanlar başlığı görüp oha amk ne alaka demeyesiniz çünkü bir alakası yok 2 ayrı konu ile ilgili birşeyler paylaşacağım. Fakat baştan diyeyim oldukça sert 2 konu bu defa karşınızdaki haberiniz olsun.

Şimdi bismillahirrahmanirrahim ne demek? Önce buna bir açıklık getirmek durumundayız.

Rahman: Allah'ın yaratılmış olan herkese olan merhametini ifade eder,

Rahim: Rahim ise düzelticilere müslümanlara olan merhametini anlatan sözcüktür.

Bu bağlamda bismillahirrahmanirrahim demek.

''Rahman ve Rahim olan Allah adına'' demektir. Şu halde bunu bir insanın söylemesi şirktir, tabi bu konular malumunuz niyetin de içinde olduğu konular, vay efendim ben bunu dedim diye cehenneme mi giderim? Bu insanların kafalarında çocukluktan öğretilmiş olan klasik cehennem kavramından kaynaklanmaktadır. Böyle bir din yaklaşımı olmaz ama ne var cehalet zaten başlı başına bir cehennemdir. Kuran adına bilmediğimiz her şey de insanın cehennemi olabilir. Ne zaman olabilir? Kalpler ve gözlerin yer değiştirdiği günde olabilir mesela. Peki benim niyetim kötü değil demek insanı bu vicdan azabından veya cehaletten kurtarır mı? Bence kurtarmaz. Çünkü sen işin aslını araştırmayarak, kafirlik yaparak mesajın örtülü kalmasına aracılık edip niyetim kötü değildi diyerek sıyrılmak istiyorsun. Bunun mutlaka bir bedeli olur hiçbir şey olmasa gerçeği öğrendiğin an yaşayacağın; ''Ne salakmışım amk'' pişmanlığın olur. Benim hep cahil diye çemkirmemi genelde insanlar yanlış anlıyorlar ben herkesin cahil olduğunu düşünürüm, bana göre her insan cahildir ve birşeyler öğrendikçe cehaleti sadece biraz daha azalır. Atomu parçalayıp bunu insan öldürmek için kullanandan daha cahil kim olabilir? gibi...

Benim asıl dikkat çekmek istediğim nokta şudur; Bu tarz şekilci ve takıntılı öğretiler mesajı gizliyor. Vay efendim besmelesiz dua okunmaz, vay efendim namazın ebesinin hörekesi şartlar olmadan geçerli olmaz, vay efendim osurunca abdest kaçar, kuran'a abdestsiz dokunulmaz, vay efendim kızlar adet dönemi kuran'a dokunamaz....

Ardı arkası gelmeyen cehalet ürünü yorumlamalar ve sıçmıklardır bunlar ve insanları kuranın hakikat mesajlarını almaktan alı koyar. Eğer vahyi gereği gibi kavramaya başlarsanız toplum içinde bolca görebileceğiniz bu herifler sizin için ibret pozisyonuna girerler. Kuran onların hiç anlamadığı şekilde sizinle iletişime geçer ve onların size ne tür komik durumlarda olduğunu gösterir ve resmen Kuran ile bir sohbet içinde olursunuz. Defalarca denk gelirsiniz buna resmen şahit olursunuz.

Bak şu salağı (kafiri) görüyor musun.... diye başlar anlatır da anlatır ben bazen gülme krizlerine giriyorum lan:D


Besmele konusunu kavrayabilmeniz için sizlere şu makaleyi öneriyorum.

http://istekuran.net/page/6/


Şunu unutmayın kitap Allah'tan olduğuna göre insanların araya girmeleri nihai sonucu değiştirmez. Allah onların elleriyle yaptıklarını da kendi planı dahilinde kullanacağını söyler. Nitekim 19 olayı buna güzel bir delildir.



Bu arada beyler diğer konuya geçmeden belirteyim amigdala (beynin korku ve duygu denetiminden sorumlu olan bölümü yani r-kompleks/iblis dediğimiz zımbırtının birlikte hareket ettiği aceleci ham fikirler, çevresel etkilere verilen tepkiler yani sağdan soldan önden arkadan yanaşan şeytan) bağırsak nöronlarından beslenmekte imiş, yani bağırsaktaki bakteriler düşüncelere etki edebiliyorlar özetle götüyle düşünmek = iblisle düşünmek.


Şimdi gelelim izafiyet olayına burada can abinin bir makalesini olduğu gibi alıntılıyorum bir bakın derim, ben de bu konuda tefekkürdeyim şu sıra.


ZAMAN İZAFİ DEĞİLDİR

Öncelikle Kur’an’a bakalım:

Haberci âyetler ve vahiy, miktarı elli bin yıl olan bir gün içinde O’na yükselir; yeryüzünden çekilir. (Mearic, 4)

Bu ayet çoğunlukla zamanın izafiliğine delil olarak gösterilir. Ancak bu ayeti İsra 12 ile birlikte değerlendirdiğimizde ayetin zamanın izafiliğini değil, aksine her hal ve şartta zamanın değişmezliğini anlattığını göreceğiz.

Dünyanın kendi etrafında dönmesi ile günler, güneş etrafında dönmesi ile de mevsimler ve yıllar meydana gelir. Bir an için dünyanın bu dönüş hareketlerini durduralım. Gece ve gündüz birbirini takip etmesin. Hep gündüz olsun. Mevsimler de oluşmasın, hep yaz ayında olduğumuzu varsayalım. İşte bu durumda dahi insan yaşamını devam ettirir. Hava aldığı ve ayakta durabilmek için beslendiği müddetçe yaşamını devam ettirir. Uyku, insan vücudunun çalışıp yorulduktan sonraki bir gereksinimidir. Verdiğimiz örneği düşünelim. Hep gündüzdeyiz; çalışıyoruz ve vücut yoruluyor, uyku gereksinimi ortaya çıkıyor. Uyuyoruz, kalkıyoruz gündüz. Tekrar çalışıyoruz, yoruluyoruz ve uyuyoruz, kalktığımızda gene gündüz. Bunu defalarca tekrar ettiğimizi düşünelim. Yaşadığımız şey nedir? Çalışmak ve uyumak. Ama hiç gece olmamakta ve mevsimler değişmemektedir. Hep aynı gök durumu vardır. Yaz ve gündüz. Dünya dönmese de insan doğar, büyür, yaşlanır ve ölür. Şimdi İsra 12:

Ve Biz geceyi ve gündüzü iki Âyet kıldık. Sonra Rabbinizden bir lütuf aramanız, yılların sayısını ve hesabını bilmeniz için gecenin Âyetini silip,  bir gördürücü olarak, gündüzün Âyetini kıldık[getirdik]. Ve Biz her şeyi detaylandırdıkça detaylandırdık. (İsra, 12)

Ayette de görüleceği üzere gece ve gündüzün yani günlerin yaratılmasının bir sebebi de “yılların sayısını ve hesabını bilmemiz için”dir. İşlerimizi görebilmemiz, dün, bugün, yarın, geçen yıl, gelecek yıl diyebilmemiz, yaptıklarımızı unutmayıp belgelememiz ve geleceği planlayıp yapacaklarımızı bir program dahilinde yapabilmemiz için vardır. Sosyal ve ticari hayatın varolması ve devam edebilmesi için vardır, gece ve gündüz.

İşte “miktarı elli bin yıl olan bir gün içinde” cümlesindeki “miktar”, İsra 12’deki, günlerin ve yılların sayısını bilebilmemiz için yaratılan dünyanın hareketlerini anlatır. Yine “miktarı elli bin yıl olan bir gün içinde” cümlesindeki “bir gün”, sayarak elde ettiğimiz elli bin yılın aslında bir günden ibaret olduğunu anlatmaktadır. Buradaki “bir gün” 24 saatlik “bir gün” değil, elli bin yıllık bir gündür. Gece ve gündüzün olmadığı bir yerde yaşanan sadece bir gündür. Bu anlamda uzayda gece ve gündüz yoktur dolayısiyle sayılabilecek bir şey de yoktur. Bu ayetteki “bir gün”e uzay zamanı dersek, dünyanın da içinde bulunduğu uzayda yaşanan sadece bir günden ibarettir.

Bunu daha iyi anlamak için, bir an dünyada olmadığımızı, dünyadan ayrıldığımızı ve uzay boşluğunda olduğumuzu varsayalım. Sayılacak bir şey var mıdır? Hayır. Bu uzay boşluğunda yaşanan sadece bir gündür. Ancak uzayda kaldığımız süreyi dünya dili ile ifade etmek istersek, Mearic 4’teki gibi, “üç aylık bir gün” ya da “bir senelik bir gün” deriz.

Zaman dediğimiz, bizim yılların hesabını yapabilmemiz için yaratılan dünyanın kendi etrafında ve güneş etrafındaki hareketlerinin sayılmasından ibarettir. Bu açıdan zaman izafi/göreceli değil mutlaktır. Dünyanın da içinde bulunduğu uzayda yaşanan “bir gün”den ibarettir.

Biz bugün "Gün" kelimesini sadece 24 saatlik zaman dilimini anlatmak için kullanıyoruz. Oysa ki Kur'an'da gün olarak çevrilen "Yevm" kelimesi iki nokta arasında geçen süreyi ifade eder. Güneşin doğmasından tekrar güneşin doğmasına kadar geçen süre "Yevm/Gün"dür. Ancak kelimenin anlamı bununla sınırlı değildir. Mesela; doğduğumuz günden, öldüğümüz güne kadar geçen süre "Yevm/Gün"dür. Ya da öldüğümüz günden, kıyamete kadar geçen süre de "Yevm/Gün"dür.

Aralarında fısıldaşacaklar: “Siz dünyada sadece ‘on gün’ kaldınız.” —Biz aralarında ne konuşacaklarını daha iyi biliriz.- Yolca en üstün olan “Siz ancak yevmen/bir gün kaldınız” diyecektir. (Ta Ha, 103-104)

Şimdi de izafiyet teorisine bir göz atalım:

Einstein’ın bulduğu formül, E=mc2 (İzafiyet Teorisi)’dir. Formülün açık anlatımı şöyle:

E= Enerji

m= Cismin hareketsiz halindeyken kütlesi (kilogram)

c= Işık hızı, metre/saniye (Kütleyi enerjiye dönüştürme katsayısı)

Teoreme göre, bütün var­lıklar ve varlığın fizikî olayları izâfidir/görecelidir. Zaman, mekan, hareket birbirlerinden bağımsız değildirler. Aksine bunların hepsi birbirine bağlı izafî olaylardır. Bunlardan hiçbiri müstakil değildir. Ve zaman izafidir. Newton fiziğinde zaman, mekan ve hareketten ayrı bir varlık olarak ele alınırken İzafiyet teorisinde zaman, mekan ve hareket birbirine bağlı olarak ele alınmaktadır. Birbirinden farklı olan bu iki teoremin ortak noktası evrende “zaman” diye bir oluşum olduğunu kabul etmesidir. Başka bir ifade ile tüm evrende işlemekte olan bir saat vardır, denmektedir.

Zamanın izafiliğinin deneysel ispatı şöyle yapılmaktadır: Birbirine senkronize atom saatlerinden biri uçağa bindirilir diğeri yerde bırakılır ve dönüşte uçaktaki saatin çok küçük te olsa yerdekine göre geri kaldığı görülür. Bu saniyenin milyonda biri oranında bir zaman farkıdır. Bu bize hız ile zaman arasında bir ilişki olduğunu gösterir, denmektedir.

Yukarıda da belirttiğimiz gibi evrende “zaman” diye işleyen saat olmadığı gibi, “zaman” farklı bir boyut da değildir. Uçağa konulan atom saati ile yerdeki atom saatinin farklılaşmasının sebebi hız zaman ilişkisi ve neticesinde zamanın izafiliğinden değil, atom altının Allah’ın arşı/tahtı olmasındandır. Bu alan kuşatma alanıdır. Bu açıdan izafilik bir yanılsamadır. İddia şudur ki: Atom saati "Rezonans frekanslarını" ölçmektedir. Normal bir saat bir saniyede bir "tık" dediğinde bu saat on milyon kez "tık" der. Yani o kadar hassastır. Ancak unutulan şudur ki: "Rezonans frekansı" denilen, varlık özellikleri itibariyle nesnel açıdan bilinemez. Maddenin kimyasal özelliğini taşıyan en küçük yapı taşı moleküldür. Molekül atomlardan oluşur. Atom altı/kuantum madde değildir. Bu itibarla "Frekans rezonansı" denilen de madde değil, atom altıdır. İnsan ancak nesnel olarak bildiği (beş duyusu ile bildiği) şeyleri kuşatabilir. Aklen “Var” olduğu sonucuna ulaştığı şeyleri kuşatamaz. Bu alanı bilemez. Bu itibarla "Rezonans frekanslarını" saymak bir yanılsamadır. Evrende işleyen bir “zaman” olmadığı gibi “zaman” gibi farklı bir boyut da söz konusu değildir. Zaman yıl, ay, gün ve sonunda bu günün de saat, dakika ve saniye gibi dilimlere ayrılarak sayılmasından ibaret bir sayma işidir. Ve yeryüzünde yaşayan bizlere özgü bir sayma işlemidir.

Uçak saat örneğinden yola çıkılarak, hız zaman ilişkisi ikiz kardeş örneği ile bir adım daha ileri götürülür ve ikiz kardeşlerden biri ışık hızında hareket eden bir gemiye binse döndüğünde ikizini kendisinden daha yaşlanmış bulur, denir. Oysa ki bir geminin ışık hızına ulaşabilmesi için ışık olması gerekir. Bu da gerçekte mümkün değildir. Varolan herşey varlık özellikleri itibariyle birbirinden ayrılmıştır. Maddenin kimyasal özelliğini taşıyan en küçük yapı taşı moleküldür. Molekül atomlardan oluşur. Atom altı/kuantum madde değildir. Işık varlık özelliği itibariyle atom altı niteliği ile madde değildir. Bu sebeple varsayımsal olarak da olsa ışık üzerinden giderek nesnel dünyaya ilişkin sonuçlara varılamaz. Bu yanlış sonuçlar verir. Varolan her şey kendi varlık özelliklerinde kendi şartlarında değerlendirilir. http://www.kurandini.net/zaman-zafi-deildir-x-emc2.html